Frystum útreikning höfuðstóls lána.

Ef ríkisstjórnin vill afsanna kenningar Roberts Z. Aliber, þá þarf hún að sýna í verki að hún geti gert ráðstafanir vegna þess vanda sem almenningur er kominn í.

Þegar fólk tók lán í erlendri myntkörfu, var það að reyna að spara sér að greiða hina sjálfvirku verðtryggingu sem er á flestum öðrum lánum í íslenskri mynt, -verðtryggingu sem tekur nánast eingöngu tillit til hags lánveitandans, en ekki hagtalna í lífi fólks.   Ef lántakendur hefðu mátt vita að slík uppákoma, sem við nú höfum upplifað gæti átt sér stað hefði engin látið sér detta í hug að taka myntkörfulán.  

Verðtryggðu lánin eru tekin í þeirri von að í reiknitölum verðtryggingarinnar sé tekið tillit til greiðslugetu fólks almennt og efnahags. Nú, þegar verðbólgan er svo mikil að hún mælist í tugum prósenta og gengi krónunnar er hrunið, er nauðsynlegt að stöðva útreikning verðbótaþáttarins á verðtryggðum lánum og frysta upphæð höfuðstóls.  Það var ekki ætlunin með verðtryggingunni að höfuðstóll lána myndi undir einhverjum kringumstæðum hækka svo mikið að hann færi fram úr almennu verðlagi eða verðmæti þeirra hluta sem eru í veði fyrir lánum.

Það ætti því að vera einn hluti að efnahagsaðgerðum ríkisstjórnar að frysta útreikning verðbótaþáttar lána í íslenskum krónum og gefa fyrirmæli um að eingöngu skuli greiddir vextir af myntkörfulánum þar til gengi íslensku krónunnar hefur verið fastsett eftir samninga við erlenda seðlabanka eða að gengið hafi náð því verðmæti sem var daginn fyrir yfirtöku ríkisins á Glitnisbanka.

Stjórnvöld skilningslaus

Kannski gerir ríkisstjórnin eitthvað.

". . .  en útilokaði ekki að beðið yrði um aðstoð sjóðsins í dag eða næstu daga."  Þetta sagði viðskiptaráðherra í dag.  Hvernig er hægt að stjórna þessu landi með því að segja stöðugt "kannski".  Kannski verður þetta og kannski verður hitt.  Mér finnst eins og það hafi komið fram í fréttum að viðskiptaráðherra hafi ekki verið spurður þegar Glitnir var yfirtekinn.  Kannski getur hann ekki tekið sjálfstæða ákvörðun og staðið við hana.  Til hvers er hann í ríkisstjórninni?  Er hann að bíða eftir að einhver annar taki ákvörðun um aðstoð.  Hvað þýðir það að hann útiloki ekki að beðið verði um aðstoð sjóðsins?  Hafa menn ekki verið að tala við sjóðinn?  Liggur ekki fyrir hvaða kröfur sjóðurinn gerir?  Landsmenn eru orðnir svolítið þreyttir á að bíða eftir því hvort og hvernig þessi ríkisstjórn ætlar að krafsa sig út úr rústunum.  Ef ekki kemur heildstæð rústabjörgunaraðgerð frá stjórninni í dag eða á morgun, þá á forseti lýðveldisins að krefjast þess að hún segi af sér og skipa svo utanþingsstjórn.

Ráðherrar funda

Er eitthvað í veginum svo hægt sé að taka ákvörðun?

"Ríkisstjórnin á eftir að taka formlega ákvörðun", segir Björgvin G. Sigurðsson.  Mikið væri gott að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn lánaði okkur fjármuni með skilyrðum um að stýrivextir yrðu lækkaðir í sömu prósentutölu og seðlabankar í Evrópu hafa, t.d. 3%, verðtryggingar lána yrðu afnumdar, inn- og útflutninghömlur lagðar niður og höft á atvinnufrelsi í hvers konar mynd (mannréttindabrot) yrðu afnumin.  Getur verið að Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn sé með einhverjar þær kröfur sem vildarvinir ríkisstjórnar Sjálfstæðisflokksins eiga erfitt með að sætta sig við?

Ákvörðun á allra næstu dögum

"Þökk sé stjórnvöldum"

"Glitnir, Landsbankinn og Kaupþing áttu eignir upp á tæplega 14.500 milljarða króna hinn 30. júní sl. og skuldir þeirra námu þá um 13.600 milljörðum króna. Eignir þeirra þá voru þannig tæpum 900 milljörðum króna umfram skuldir."

Athyglisvert að hafa þessar upplýsingar og vonandi eru þær réttar. Með framferði sínu hafa stjórvöld kastað hundruðum miljarða króna á glæ, gert sparnað þúsunda að engu, brennt allt hlutafé þeirra sem áttu í bönkunum, gert almenna lántakendur skuldugri vegna ákvæða um verðtryggingu í verðbólgunni sem grasserar í kjölfarið, hægt á hjólum atvinnulífsins sem verður fyrir miklum tekjumissi, hindrað áætlanir í lífi almennings með skelfilegum afleiðingum og eyðilagt orðspor íslendinga á alþjóðavettvangi  til margra ára.  Eigum við íslendingar betri stjórnvöld skilið?

Þeir felldu bankana

Laus við öryggisráðið

Mikið er það gott að við skyldum ekki vera valin í öryggisráðið.  Nú þurfum við ekki að eyða tímanum í að taka afstöðu með eða á móti því sem liggur fyrir hjá ráðinu.  Við spörum okkur mikinn pening og vonandi nýtist tíminn sem ráðamenn hefðu annars eytt, til einhverra hluta sem gagni koma.

Auðvitað vonbrigði

Já takk, við þiggjum að fá að nota evruna.

Já, takk það væri ágætt að leiðtogar Evrópusambandsins myndu lýsa því yfir að þeir styddu það að Ísland tæki upp evru -og það strax.  Vandi okkar, og eini verulegi vandinn er að íslensku krónuna vill enginn aðili erlendis taka við, - hvorki seðlabankar, fjárfestingabankar eða innlánsbankar. 

ESB-leiðtogar styðja Ísland

Semjum við evrópuríki um evruna núna, í dag.

Alþingi og ríkisstjórn virðist ekki tilbúinn til að ganga í það verk að semja um það við Evrópusambandið að við fáum nú þegar að taka upp evrur.  Það gætum við samt að öllu líkindum, því neyð okkar er mikil og þjóðir evrópu eru tilbúnar að hlusta, því þær skynja vanda okkar eftir allar þær hremmingar sem við höfum lent í.

Menn ættu að nota tækifærið og fá lánið frá Rússum í evrum og skella henni á markað í skiptum fyrir íslensku krónuna, með samþykki evrópuríkja.  Vilji er allt sem þarf.

Spurningin er hvort íslensk samfélag þurfi fyrst að verða rústir einar áður en stjórnmálamenn viðurkenna þá stöðu sem gjaldmiðill okkar er kominn í. 

Krónumarkaðir freðnir sem fyrr

Orðspor okkar.

Eitt er alveg ljóst; orð Davíðs Oddssonar í Kastljós þætti um að við myndum ekki borga erlendar skuldi óráðsíumanna, standa skýr og ljós fyrir augum og eyrum umheimsins.  Hafi einhver framið hryðjuverk á orðspori íslendinga þá gerði hann það í þessum þætti.  Hann, seðlabankastjórinn ætlaði ekki að borga, það er alveg klárt, -meinti reyndar; ég og ríkisstjórnin.   Í öllum öðrum löndum, en Íslandi væri maður, sem hefði valdið svo miklum skaða verið látinn víkja úr starfi umsvifalaust.  En hér komast menn upp með hvað sem er, hvort sem það er að fara með ósannindi, blekkja, svíkja eða eyðileggja orðspor heillar þjóðar með rugli og einka skoðunum í opinberum sjónvarpsviðtölum.  Hvar hafa þessir seðlabankastjórar verið á meðan útrásarmenninrnir komu okkur í svona hrikalega skuldastöðu?  Hvar var fjármálaeftirlitið?  Hvar var ríkisstjórnin?

Vilja ekki íslensku sinfóníuna

Breytum lögum og göngum svo í Efnahagsbandalag Evrópu.

Auðvitað eigum við að ganga í Efnahagsbandalag Evrópu.  En áður þurfum við að setja nokkur lagaákvæði til að vernda hagsmuni þjóðarinnar:

1. Breyta lögum um fiskveiðistjórnunina þannig að sjávarútvegsfyrirtæki fái tímabundinn veiðirétt.  Hann þarf að vera til 1 árs, 3 ára og 5 ára.  Réttindin skulu boðin upp árlega, en framsal heimilt innan tímaramma.  Allir rétthafar skulu eiga lögheimili á Íslandi, róa frá íslenskri höfn og landa aflanum í íslenskri höfn.
2. Setja þarf lög um að landareign og leiga á landi sé háð því að land sé nýtt til fyrirfram skilgreindra hluta, þannig að nýting lands sé til hagsbóta fyrir þjóðina.  Landeigandi hafi forgangsrétt á nýtingu lands, en að öðrum kosti geti yfirvöld ráðstafað réttindunum. Landréttindi eru: Notkun ræktaðra túna, haga, afréttar, skipulagðra byggingareita og hvers konar hlunninda; svo sem eins og vatns til einkanota, virkjun vatnsfalla til einkanota, notkun jarðhita til einkanota og námugröfts til einkanota.
3. Setja þarf lög um að vatn, vatnsföll, jarðhiti, námur og afl vinds og sjávar séu eign þjóðarinnar og skulu nýtt í þágu hennar. Undaskilinn er einkaafnotaréttur ábúenda jarða, samanber upptalninguna hér á undan.

Þegar þessu er lokið getum við gengið í Efnahagsbandalag Evrópu og tekið upp evru, -sem er löngu tímabært.

Ingibjörg Sólrún: Fyrst IMF og svo ESB

Jón Ásgeir þarf að bera ábyrgð á orðum sínum, -ekki Egill Helgason.

Þingmaðurinn  og framsóknarmaðurinn Bjarni Harðarson segir að Jón Ásgeir í Baugi hafi verið afhjúpaður í Silfri Egils, sem kaupmannssonurinn. . . með ekkert viðskiptasiðferði.  Hann segist fá á tilfinninguna eftir þetta viðtal að þessi strákur hafi kannski aldrei skilið hvarð var að gerast í kringum hann. 

Bjarni Harðarson virðist sakna þess að Jón Ásgeir skuli ekki tala á sömu nótum og Egill spyrjandi þáttarins og helst svara fyrir sig með skætingi.  Egill Helgason þarf ekki að bera ábyrgð á orðum sínum.   Það skildi ekki vera að einmitt fyrir málefnalegan talsmáta skuli Jón Ásgeir njóta tiltrúar í viðskiptaheiminum.  Það er hægt að dást að því að hann skuli mæta í þátt Egils og gera tilraun til að svara fullyrðingum Egils, -sem sumar hverjar voru einungis byggðar á dylgjum- og að hann skuli halda andlitinu allan tímann.

Það má ásaka "útrásamennina" fyrir lélegt viðskiptasiðferði, ef Bjarni Harðarson getur sýnt fram á að hægt sé að ásaka menn fyrir að byggja hús og taka til þess 20 milljónir að láni, vitandi að húsið brennur niður á nokkrum mínútum í eldsvoða.

Jón Ásgeir: Fær ekkert út úr sölunni á Baugsfyrirtækjum